In 2012 bedacht de Amerikaanse professor Anu Bradford de term “The Brussels Effect,” verwijzend naar het eenzijdige vermogen van de Europese Unie om mondiale markten te reguleren. Vandaag zijn we het digitale tijdperk ingegaan waarin data land, arbeid en kapitaal vervangen als de belangrijkste productiefactoren van een economie.
Om te gedijen in de digitale economie, zullen bedrijven opnieuw moeten bedenken hoe waarde wordt gecreëerd en gedistribueerd in een dergelijke economie. We hebben uniforme technische normen nodig, evenals regels voor gegevensbeheer. Door het Brussels Effect is Europa mogelijk de enige wereldmarkt met zowel de wil als het vermogen om deze regels in het digitale tijdperk vast te stellen.
